नरुनु आमा ढाडस दिन्छु रोपाईंको बेलामा

परदेशी छोराको भावनामा आधारित लोक छन्द असारे टुक्का

नरुनु आमा ढाडस दिन्छु रोपाईंको बेला,
छोरो छ टाढा बाउसे छैन नगर्नु झमेला ।

चाहेको कुरा पुग्दैन आमा अभागी छोरोको,
कसरी आउँ खल्तिमा छैन टिकट मोरोको ।

चिउरा दही मुछेर खानु सम्झना राखेर,
राखनु आमा एउटा भाग देवता भाकेर ।

कोरोना छ रे गाउँमा सबै बिरामी सुनिन्छ,
नजानु कतै एकापसमा सरेको बुझिन्छ ।

रोपौंला धान आउँने साल कोरोना नभए,
जेठकै मैना टिकट काट्ने गरेको छु तय ।

तिरौँला ऋण गर्दैछु दुःख यै परबासमा,
विश्वास गर मनग्य लिइ आउँछु खासमा ।

दिनेछु बरु नखाइकन हजार डलर,
ज्यानको आश खेतबारी त्यो हुन्देऊ बगर ।

हुदैन रुन एकलो हुँदा बुझाउँनु मन,
के गर्नु आमा दुनियाँ भरि ठुलो रैछ तन ।

✍️शर्मिला श्रेष्ठ,ललितपुर

हाल अमेरीका